1 Nisan-1 Temmuz tarihleri arasında ticari avcılığı yasaktır. Amatör balık avcılığı yıl boyu serbest olup asgari 25 cm boyunda olmak şartı ile günde en fazla 5 kg avlanabilmektedir.
Kamış;
Tekneden yapılan avlarda 1.60 – 2.10 m arası spin kamışlar (Teknede kamışın kullanım alanı dar olduğu için),
Kıyıdan yapılan avlarda 2.10 – 2.70 m arası spin kamışlar (Kullanıcının boyuna göre değişir.) kullanılabilir.
Kamış seçiminde, levrek avında kullanılacak yem ve yapay yemlerin ağırlıkları, dolayısıyla kamışın atar oranı önem taşımaktadır. Kamışın atar miktarı 15-25 gr ise bu kamışla 15 gr altı ağırlıktaki yem ve yapay yemleri doğru şekilde atılamayacaktır. Yine 25 gr ağırlık üstü yemlerde de aynı sıkıntı yaşanabileceği gibi daha da ağır yemlerde kamışa ve misinaya zarar verebilecektir. İllaki spin kamış mı gerekir; Eğer at-çek tarzı avcılık yağılacaksa evet. Çünkü kamışın esnekliği, hafif yemlerin istenilen noktaya isabetli atılabilmesi ve av boyunca sürekli elde tutulup hareket halinde olunacağı için hafif fakat sağlam bir yapıda olması gerekir. Levrek avcılığında kullanılan yapay yemler ortalama 15-25 gr arasıdır. Bu ağırlıklara sahip yemlerin kullanılabileceği bir kamış tercihi, levrek avcılığı için başlangıç olacaktır.
Makara;
Kıyıdan yapılan avlarda atış mesafeleri 30 metre civarında olmaktadır. Levrek kıyı balığı olduğundan, yakalandığı mesafeler genellikle kıyıdan 10-15 metre uzak mesafelerdir. Levrek hareket halindeki yemi bir süre takip ettikten sonra saldıracaktır. Dolayısıyla spin kamışla kullanılabilecek 1;5 ve üstü devir oranlarına sahip bir kaliteli makine oldukça önemlidir. Balık yakalandıktan sonra kıyıya çekilirken neredeyse tüm yük makineye binebilmektedir. Makinenin kalama ayarı bölümü, genellikle tatlı sularda arkada, denizde kullanılan makinelerde de öndedir.
İğne;
Bilinen markaların levrek avında kullanılabileceği iğneler tercih edilmelidir. Gerek at-çek tarzı ve gerekse sürütme, canlı ve cansız yemli dip takımlarında kullanılmak üzere farklı ebat ve şekillerde iğneler mevcuttur. Detaylı bilgi için; VMC grubu
Owner iğne grubu
Misina;
İp misinaların kullanımı biraz da tecrübeye bağlıdır. Avantajlarının yanında bazı dezavantajları da bulunmaktadır. Rüzgarlı havalarda yemi istenilen noktaya atılması zor olabilmektedir. Yine ip misinanın kayalara sürtünmesi sonucu çok daha kolay deforme olabilmektedir. Soğuk havalarda suyla teması sonrası misinada donmalar yaşanabilmekte, sarım esnasında boşluk bırakılması halinde misinada karışmalara neden olabilmektedir. Ancak hava şartlarının ideal olduğu zamanlarda da balığın ısırışlarının daha kolay hissedilmesi ve tasmalama yapılırken kolaylık sağlaması, çekerinin daha fazla olması dolayısıyla daha ince ip misinayla daha büyük balık yakalanabilmesi ise büyük avantajlarıdır. 0.08-0.12 ip misinalar levrek avında kullanılabilecek ölçülerdir.
Balık avcılığından alınacak zevk, balığın mücadelesinin hissedilmesi ve balığın mücadele sonrası kaçabilmesine de olanak verilmesi, hafif takımlara ve mümkün olan en ince misinanın kullanımına bağlıdır. Çekeri yüksek, kaliteli 0.18-0.25 arası misinalar levrek avcılığında yeterli olabileceklerdir. Ancak bu incelikteki takımlarda da atılacak düğümler çok önem taşımaktadır. Balık, sarım esnasında oltadan kaçacaksa büyük bir ihtimalle düğümlerin kopması sonucu olacaktır.
Yapay yemlerle yapılacak avlarda yapay yemlerin aksiyonlarını doğru şekilde sergilemeleri, kullanılan misinalara bir nebzede olsa bağlıdır. Monofilament veya florokarbon misinaların esnekliği, suda batar oranları yapay yemlerin hangi su seviyesinde kullanıldıklarına etki ederler. Detaylı bilgi için;
Yem;
At-çek tarzı avcılıkta kullanılan yapay balık yemleri hakkında genel bir bilgi için;
At-çek tarzı avcılıkta kullanılan silikon yemler hakkında genel bir bilgi için;
At-çek tarzı avcılıkta kullanılan kaşık yemler hakkında genel bir bilgi için;
At-çek tarzı avcılıkta kullanılan meppsler hakkında genel bir bilgi için;
Yapay balık yemler herhangi bir fırdöndü olmaksızın direk misinaya rapala düğümü ile bağlanır. Mepps, kaşık ve silikon yemler ise misinaya fırdöndü takılarak kullanılırlar.
Yapay yem seçimi yapılırken, kullanıldığı su seviyesi ve aksiyonu bilinerek tercih edilmelidir. Levreğin avladığı yem balıklarının suyun üst seviyelerinde olduğu kabul edilirse, kullanılacak yemlerinde bu seviyelerde yüzen olanları veya popper denilen suüstü yapay yemlerin tercih edilmesi gerekir. Ortalama 10 cm lik yapay balık taklitleri ideal sayılabilir.
Doğal yemler; Tektek,mamun, borukurdu, küçük balık ve yengeçler, sardalya, kefal ve o bölgedeki diğer balıkların yavruları, karides vb.
Canlı yem ortalama 8 cm civarında bir boya sahip olmalıdır. Daha küçük yem iğnede uzun süre canlı kalamıyacağı gibi bu yeme saldıran levreklerde küçük boylarda olacaktır. Levreğin canlı yemlere ilgisi daha fazladır. Hele ki bu yem yaralı bir balık davranışları sergiliyorsa çok daha cazip olacaktır. Yapay balık yemleri de bu düşünceden hareketle hazırlanmakta ve doğru aksiyonla, kaçan balık veya yaralı balık davranışları sergilenektedir. Daha büyük canlı yem ise levreğin avlıyamayacağı büyüklükte bir yem olduğu kanısı oluşturacaktır. Gerçi büyük yeme daha büyük levrekler saldırmaktaysa da bu balıkları bulup yakalama oranı düşük olacaktır.
Ölü yemler ise iğne gözükmeyecek şekilde diker gibi dikkatlice takılmalıdır. Sardalya ve benzeri yemleri fleto olarak çıkartılıp kullanılabilir.
Kalama ayarı;
Balık kıyıya çekilirken fazla direnç gösterirse bir miktar misinayı alıp götürmesine izin verilmesini sağlar ama bu esnada balık ta makine debriyajının uyguladığı kuvvet nedeniyle yorulmuş olacağından, balığın kıyıya alınması kolaylaşacak, misinada kopma olmayacaktır. Eğer kalama çok gevşekse, balığa çok az yük biner, onu etkilemez. Eğer çok sıkıysa, bu kez ya iğne açılır, ya da misina kopar. Daha detaylı bilgi için;
Avcılığı;
Levrek kıyı ile 40-50 metrelik uzaklık arasında, kıyıya paralel şekilde hareket halinde olup sürekli yem arayışı içindedir. Kayalık alanlar ve bu alanların kumla birleştiği bölgelerde küçük balıkları aramaktadır. Küçük balıkların sığınağı olan mendirek içleri, limanlar, kıyıdaki sığ alanlar, derelerin denizle birleştiği bölgeler de levreğin herzaman dolaştığı yerlerdir. İskele ayakları civarında, gece aydınlanan kıyılarda, sakin, durgun koylarda, liman içi ve ağızlarında demirlemiş balıkçı teknelerinin gölgelerinde bulunurlar. İnsanların denize girdiği bölge levreğin yaşam bölgesi ise açıkta bekler, akşam olupta insanlar çekildiği zaman kıyıya yaklaşırlar.
Denizlerde dalgaların kırıldığı yerlerin hemen arkası ve bu dalgalar arasında ki kıyıdan denize doğru oluşan akıntılar ve bu akıntıların dalga kırılma noktaları arkasında oluşturduğu hareketli bölgeler ( 5-25 m ) levrek için yem bölgeleridir. Dip oltası veya şamandıra kullanılarak canlı veya cansız yemli avcılıkta bu bölgeler verimli av sağlayacaktır. Bu alanda surf kamışı ile yemli olta takımı kullanılarak (100 m mesafeye kadar) avcılıkta yapılabilir. At-çek avcılığında yapay yemlerin kullanılmasında spin kamışı, kıyıdan biraz uzak mesafelerde yemli avcılıkta surf kamışı daha faydalı olacaktır.
Sabahın erken ve akşam gün batımı saatleri yoğun olarak yem arayışı içindedirler. Bu zaman dilimlerinde en fazla avı verecektir. Kıyıya paralel, yapay yemlerin at-çek tarzı avcılığı için ideal zamanlardır. Levrek yapay yemi takip edip kuşkulanmazsa kıyıya 5-10 metre mesafede saldıracaktır. Ancak bu arada balığa görüntü verilmemeli ve yapay yemin gerek aksiyonunda ve gerekse sarım hızında değişiklik yapılmamalıdır. Kuşkulandığı an bölgeyi terk edecektir.
Rüzgarlı havanın oluşturduğu dalgalar, zeminde hareketlilik meydana getireceği için levreğin sevdiği zamandır. Rüzgarlı havalarda at-çek tarzı avlanılacaksa; kamış yere paralel olarak savrulmalı ki rüzgar nedeni ile yapay yemin ilerleyişi engellenmesin ve istenilen noktaya atılabilsin.
Levrek yakalandıktan sonra, sudan çıkarttıktan sonra kamışın kaldırabileceği düşünülerek, balık havaya kaldırılarak kıyıya çıkartılmamalıdır. Kamışın ucunun kırılma riski artacaktır. Özellikle kayalık kesimlerde ve yüksek bir yerden avlanılıyorsa kepçenin kullanımı elzemdir denilebilir. Kumsallarda kıyıya balık çıkartılabilir ama balık havaya kaldırılmadan elle tutularak yerden alınmalıdır.
Olta takımları;
Köstekli dip takımı kullanıldığında ve zemin hem kumlu ve yer yer taşlıklı bir yapıya sahipse, takım kumluk alana atılır ve yavaşca sarılarak taşlıkla temas ettiğinde sarım bırakılır. Kurşun zeminde sürünerek geleceğinden taşlık alana gelindiği kurşunun vereceği titreşimle anlaşılabilir.
